Aksidentohet një kamion me një veturë në Gjakovë, lëndohet një person
Trump shpalli rikandidimin e tij. Asnjë sulm ndaj Ron DeSantis ose kundërshtarëve të tjerë republikanë. Pranimi i rezultatit (zhgënjyes për të) i votimit të 8 nëntorit duke u kufizuar në kritikimin e kohëve të gjata të numërimit dhe më pas duke premtuar, në rast rizgjedhjeje, një reformë me rikthimin e votimit në fletëvotim në letër, të shprehur personalisht në qendrën e votimit, dhe vetëm në ditën e zgjedhjeve, ku votimet duhet të plotësohen deri në natën e ardhshme.
Mbi të gjitha, heqja dorë nga Donald Trump për të folur vazhdimisht për zgjedhjet e vjedhura të vitit 2020 dhe një Biden uzurpues. Është kjo vallë vetëm zgjedhje taktike? Apo e ka kuptuar se akuzat për komplote dhe manipulime votash nuk paguajnë nga ana elektorale dhe ndoshta largojnë miliarderë të mëdhenj në mbështetje të tij?
Tani për tani, aktrimi i tij modest i një skenari të përgatitur prej kohësh dhe mungesa e skenave të bashkimit familjar, e detyrueshme në Amerikë në raste të tilla, çon në pyetje nëse Donaldi është ende boksieri i vendosur për të pushtuar qendrën e ringut apo nëse kandidatura nuk është gjithashtu një lëvizje mbrojtëse nga akuzat penale që do të përballej?
Në të vërtetë, Trump mbetet objektivi i katër hetimeve – federale dhe të shteteve Georgia dhe New York- për nxitje të dhunës, përpjekje për të ndërhyrë në procesin e ratifikimit të zgjedhjes së Joe Biden, krime tatimore dhe vjedhje të dokumenteve tepër sekrete që nuk duhej të dilnin nga Shtëpia e Bardhë dhe që, përkundrazi, Trump i mori me vete në Mar-a-Lago.
Vetëm dje, disa orë para shpalljes së tij, në New York Allen Weisselberg, drejtori financiar historik i Organizatës Trump, dha dëshmi me orë të tëra për parregullsitë administrative dhe tatimore të kompanisë së ish-presidentit, ndërsa në Atlanta guvernatori Brian Kemp u dëgjua nga gjyqtarët që po hetojnë kërkesën e Trump për të “gjetur” 11 mijë e 780 votat që i nevojiteshin për të mundur Biden në vitin 2020 dhe në Washington komisioni parlamentar që hetonte sulmin ndaj Kongresit më 6 janar 2021 është rikthyer në punë.
Tashmë janë grumbulluar shumë materiale dëshmuese kundër Trump-it, por ministri i Drejtësisë, Merrick Garland, ka ngecur deri tani, i vetëdijshëm se ndjekja penale e një ish-presidenti, një akt i paprecedentë, do të kishte edhe pasoja shumë të rënda politike.
Duke zyrtarizuar kandidaturën e tij, tani Donaldi është i mbrojtur nga inkriminimi i drejtpërdrejtë. Nëse Garland dëshiron të vazhdojë tani, për të shmangur akuzën për padi politike, ai do të duhet të emërojë një këshilltar të posaçëm përgjegjës për kryerjen e një hetimi të pavarur si ai i kryer nga Robert Mueller në vitet e para të presidencës së Trump.
Kjo do të kërkonte shumë kohë dhe ekziston rreziku për t’i ofruar ish-presidentit rolin e të persekutuarit.
E vërteta është se, në këtë pikë, në mënyrë paradoksale, rolet kanë ndryshuar.
Demokratët, të bindur se në vitin 2024 do ta kenë më të lehtë kundër Trump-it sesa kundër kandidatëve të tjerë më të rinj dhe më pak të diskutueshëm, nuk kanë interes ta rrëzojnë atë në një nivel gjyqësor.
Ndërsa tani janë republikanët ata që, duke mos ditur si ta heqin qafe praninë e tij të rëndë, ëndërrojnë një dënim të rrufeshëm që sanksionon papërshtatshmërinë e ish-presidentit.
/Corriere della Sera/Albanianpost.com
