Një transaksion për t’i dhënë fund luftës: territore të Ukrainës në këmbim të sigurisë.

Heqja dorë nga rajonet e pushtuara nga rusët, por me garancinë që Ukraina të anëtarësohet menjëherë në NATO është një nga opsionet për t’i dhënë fund luftës.

Kjo nuk është një hipotezë e diskutuar zyrtarisht gjatë samitit të fundit të Aleancës në Bruksel. Por sigurisht një mundësi që rikthehet ciklikisht në të gjitha bisedat informale. Edhe në ditët e fundit. Dhe me të vërtetë po bëhet motori për të përshpejtuar ndihmën për Kievin.

Nuk është rastësi që të mërkurën e kaluar sekretari i përgjithshëm, Jens Stoltenberg, rifilloi idenë se herët a vonë vendi i udhëhequr tani nga Zelensky do t’i bashkohet. Dhe dje ishte Sekretari amerikan i Shtetit, Blinken ai që propozoi sërish këtë perspektivë. Pse? Për dy arsye.

E para është thjesht se ky “shkëmbim” konsiderohet nga shumë ekspertë si një nga zgjidhjet e mundshme për t’i dhënë fund luftës. Nuk është një opsion i vlerësuar politikisht për momentin. Por në fakt është në tryezë.

Arsyeja e dytë është më konkrete. Shumë kancelaria evropiane dhe vetë Shtëpia e Bardhë kanë filluar të binden me shqetësim se kjo mund të jetë karta e Donald Trump nëse ai fiton zgjedhjet e nëntorit.

Ish-presidenti amerikan ka siguruar vazhdimisht se nëse kthehet në “Komandant të Përgjithshëm” do të mbyllë menjëherë mosmarrëveshjen Moskë-Kiev. Dhe kjo do të ishte pikërisht lëvizja për të gdhendur rolin e “mbretbërësit” të paqes.

Në thelb plani do të konsistonte në lënien e territoreve të pushtuara në Kremlin.

Krimea dhe katër rajonet e tjera të pushtuara në dy vitet e fundit. Dhe pastaj mbyllni kufijtë. Duke lënë atë që ka mbetur nga Ukraina të anëtarësohet në NATO.

Një rrugë që është shumë e ngjashme me atë që ndodhi pas Luftës së Dytë Botërore me Gjermaninë Perëndimore. Kombi gjerman u nda në dysh, duke i dhënë efektivisht kontrollin e pjesës lindore BRSS dhe në të njëjtën kohë duke përfshirë, në 1955, pjesën perëndimore në aleancën ushtarake të Atlantikut.

Pak më pak se një vit më parë, në samitin e Vilnius, presidenti ukrainas Zelensky u shfaq duke kërkuar që të lidhej menjëherë si një anëtar i Paktit Atlantik me shpresën për të mbyllur menjëherë kufijtë dhe për këtë arsye për t’iu përgjigjur ushtarakisht pushtimit rus.

Me atë rast, duke e qetësuar për të ardhmen, pak a shumë të gjithë partnerët – duke filluar nga Shtetet e Bashkuara – u shprehën kundër kësaj kërkese për të mos shkuar drejtpërdrejt në luftë me Moskën.

Tani, megjithatë, skenari mund të ndryshojë. Sidomos në rast se Trump kthehet për t’u ulur në Zyrën Ovale.

Por pikërisht për këtë arsye nevoja për të përshpejtuar ndihmën për Kievin po rritet. Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s në veçanti nënvizoi nevojën që mbështetja ushtarake të bëhet e përhershme dhe jo e lidhur me pasigurinë e politikës pikërisht në këtë këndvështrim.

Gjithashtu sepse, nëse kjo zgjidhje pranohet vërtet, është thelbësore që nga tani deri në fillim të vitit të ardhshëm Ukraina të ruajë shtrirjen më të madhe të mundshme të territorit të saj.

Dhe për të arritur këtë qëllim, është e nevojshme të furnizohet ushtria e Zelensky me armë, municione dhe ndoshta edhe burra. “Hipoteza e Trump” krijon një alarm të caktuar në Evropë, sepse do të ishte ende një dorëzim ndaj arrogancës ruse.

Kundërofensiva ruse tani ka filluar. Sulmi i pretenduar nga ISIS po bëhet një justifikim i madh për Putinin për të intensifikuar bombardimet edhe mbi strukturat dhe popullsinë civile.

Kremlini është gjithashtu i vetëdijshëm se viti 2025 do të jetë viti në të cilin mund të arrihet një armëpushim. Por viti 2024 është ende viti i betejës. Mobilizimi i 300 mijë ushtarëve të tjerë shtesë i urdhëruar nga Kremlini dhe ligji i nënshkruar nga Zelensky që ul moshën e rekrutimit në 25 vjet, tregon se muajt e ardhshëm do të jenë muajt e së vërtetës.

Kufiri midis Rusisë dhe Ukrainës është shumë i gjatë dhe ka nevojë për burra. Frika se ushtria e Putinit do të depërtojë është tani një dridhje e vazhdueshme që i pushton të gjithë liderët evropianë.

Për më tepër, zgjedhjet amerikane në nëntor po bëhen një lloj “ngrirësi” i shumë zgjedhjeve globale. Në thelb, presidenti rus nuk ka asnjë interes që tani të negociojë një armëpushim apo ndonjë opsion tjetër me Biden.

Ai do ta bëjë këtë me banuesin e ri ose të konfirmuar të Shtëpisë së Bardhë. Deri atëherë ai duhet të forcojë pozicionet e tij fillestare. Kjo është, pushtimi i pjesëve të Ukrainës.

Kievi dhe aleatët e tij duhet të bëjnë pikërisht të kundërtën. Duke ditur se pranvera është stina e luftës në fushë, ajo më e dhunshme. Dhe se vetëm vitin e ardhshëm do të hapet një skenar tjetër.

Në të cilat municionet do të jenë kryesisht territoret e pushtuara apo të mbrojtura si në Risiko më dramatike./AlbanianPost.com