Vota e zhvendosi qendrën politike të Bashkimit Evropian në të djathtë, por mbi të gjitha i gjeti liderët e Francës dhe Gjermanisë – dy më të mëdhenjtë – të dobët dhe në fund të garës.
Emmanuel Macron dhe Olaf Scholz janë humbësit e vërtetë dhe të mëdhenj të zgjedhjeve.
Humbjet e pritshme dhe të shpallura gjerësisht.
“Evropa po ecën në një situatë krize serioze dhe qytetarët kanë frikë, por as njëri as tjetri nuk janë treguar të aftë për të dhënë përgjigje bindëse që i përshtaten sfidave. Në fund të fundit, ky rezultat ishte i parashikueshëm”, deklaroi ish-ministri i Jashtëm gjerman, Joschka Fischer.
Nga të dy, ai në rrezik më të madh të menjëhershëm është presidenti francez, i cili po luan kartën e dëshpërimit të një zgjedhjeje të parakohshme.
Por kancelari gjerman nuk është më e mirë, i asgjësuar si nga CDU-ja e rilindur, e cila tashmë po i kërkon atij t’i nënshtrohet një votëbesimi, ashtu edhe nga parakalimi i AfD-së dhe përballja me aleatët, gjithashtu humbës.
Poshtërimi i dyfishtë i Macron dhe Scholz ndryshon lojën e madhe të emërimeve në krye të Unionit.
Së pari, brenda Këshillit Evropian, ku ata nuk mund të jenë më kingmakers.
Kjo forcon shanset e Ursula von der Leyen për t’u rikonfirmuar në krye të Komisionit Evropian.
Rolin vendimtar në emërimin e von der Leyen në samitin e krerëve të shteteve dhe qeverive mund ta luajë Giorgia Meloni.
Loja brenda Parlamentit Evropian, që do të duhet të votojë për besimin, do të jetë ndryshe, shumë ndryshe.
“Ajo ka nevojë për një parti tjetër dhe mund të jemi ne”, tha mbrëmë Bas Eickout, një nga liderët e të Gjelbërve, i cili, i mundur në votime dhe me pothuajse 20 deputetë më pak, mund të hyjë përgjithmonë në një koalicion të ri në mbështetje të von der Leyen.
Natyrisht, të Gjelbërit, socialistët dhe liberalët dje përsëritën kufijtë e mbështetjes së tyre, duke e lidhur atë me refuzimin për çdo bashkëpunim me të djathtën, si atë të ECR-së ashtu edhe atë ekstreme të ID-së.
Një hapje interesante në favor të rikonsolidimit të “mazhorancës Ursula” erdhi dje nga Manfred Weber, presidenti i EPP-së, humbësi i pesë viteve më parë, i cili tani po vepron si një endës i madh.
“I ftoj socialistët dhe liberalët të bashkohen me aleancën tonë evropiane pro-demokracisë. Së bashku do të hedhim themelet për atë që do të ndodhë në pesë vitet e ardhshme në Parlamentin Evropian”.
Por sido që të shkojë, rezultati i sondazheve do të ketë pasoja të rëndësishme në jetën e institucioneve evropiane nga tani deri në vitin 2029.
Çdo shumicë “pro-evropiane” do të duhet të përballet me një koalicion të forcuar të krahut të djathtë.
Dosjet vendimtare si politika e mbrojtjes kundër ekspansionizmit agresiv të Rusisë së Putinit, politika bujqësore, tranzicioni klimatik që është bërë molla e sherrit do të jenë objekt negociatash të ashpra, ku negociatat shpesh do të dështojnë.
Mbi të gjitha, hendeku midis dy ideve të Evropës do të jetë gjithnjë e më i dukshëm, asaj që dëshiron të përballet së bashku me sfidat e së ardhmes dhe asaj që do të donte të kthente gjithçka në duart e qeverive kombëtare./Albanianpost.com
