Pyetja nuk është kush do të jetë kancelari i ardhshëm i Gjermanisë, por cilët nga rivalët do t’i bashkohen atij në qeverisje.
Pra, ndërkohë që gazeta politico është mjaft e sigurt që konservatorët e Friedrich Merzit do të jenë në pushtet – rezultati duket thuajse i sigurt sipas sondazheve – kjo është vetëm ku fillon historia, pasi dizajni i sistemit politik të Gjermanisë do të thotë që një koalicion partish është pothuajse i pashmangshëm.
Dhe ndërkohë që fituesi i përgjithshëm i zgjedhjeve të 23 shkurtit duket mjaft i parashikueshëm, përbërja e koalicionit është ende shumë e pasigurt.
Aleanca e Merzit, e qendrës së djathtë – Bashkimi Demokratik Kristian dhe partia motër bavareze, Bashkimi Social Kristian – aktualisht ka një mbështetje rreth 30 për qind, shumë para të gjitha partive të tjera. Partia Social-Demokratike e Qendrës së Majtë dhe të Gjelbërit pritet të mbyllin me rreth 16 për qind dhe 13 për qind, përkatësisht.
Në vendin e dytë, me pak më shumë se 20 për qind, është Alternativa për Gjermaninë (AfD), e ekstremit të djathtë. Por të gjitha partitë e tjera kanë hedhur poshtë mundësinë e punës me ta në një koalicion, transmeton Telegrafi.
Sipas politikanëve të partisë së Merzit, rezultati më pak i dëshiruar do të ishte një koalicion trepalësh, për shkak të grindjeve që do të ndodhnin patjetër. Një aleancë e trazuar do të pasqyronte problemet që përcaktuan qeverinë e fundit – të udhëhequr nga SPD me Liberalët Demokratë të Lirë (FDP) dhe të Gjelbërit – e cila ra në dhjetor dhe çoi në këto zgjedhje të papritura.
Siç ndodh me të gjitha skenarët e mundshëm të listuar më poshtë, shumë varet nga pjesëmarrja e secilës parti krahasuar me partitë e tjera. Dhe gjithçka është ende e hapur.
Nëse qendra e djathtë dhe e majta kanë një zgjedhje të mirë: GroKo
Große Koalition – “koalicioni i madh,” ose GroKo për shkurt – është një nga konfigurimet klasike të qeverisë në Gjermani, që përbëhet nga konservatorët dhe SPD-ja. Gjermania është qeverisur katër herë nga një GroKo që nga viti 1949, tri herë nën kancelaren e mëparshme, Angela Merkel.
Megjithatë, konservatorët janë zhvendosur ndjeshëm në të djathtë nën Merzin, duke e bërë kompromisin me qendrën e majtë më sfidues./Telegrafi/
