Një grup i sulmeve ajrore amerikane – një flotë e madhe luftanijesh – është një simbol i fuqishëm i fuqisë ushtarake amerikane dhe një sinjal se është i gatshëm të mbrojë aleatët dhe të pengojë armiqtë.
Pra, prania e një force të tillë në Detin e Veriut gjatë javëve të fundit ka për qëllim të sigurojë aleatët evropianë, pavarësisht nga pasiguritë politike në vendlindje.
Fuqia ushtarake amerikane ka ndihmuar në mbrojtjen e Evropës për 75 vitet e fundit – por zgjedhjet presidenciale në SHBA ngrenë pyetjen: edhe për sa kohë?
Komandantët ushtarakë bëjnë çmos për të shmangur politikën.
Por mes një grupi gazetarësh të ftuar në bordin e USS Harry S Truman, gara presidenciale në SHBA ishte në krye të axhendës. Pyetja ishte: a do ta ketë Amerika ende shpinën e Evropës?
Adm. Sean Bailey tha: “Ajo që mund t’ju them është se ne jemi të vendosur fort ndaj aleancës sonë, të vendosur fort ndaj NATO-s.”
Por nuk është ai që do të vendosë për politikën e jashtme të SHBA-së dhe as përgjigjja e tij nuk ka gjasa të qetësojë dyshimet.
Ministri i Mbrojtjes i Gjermanisë, Boris Pistorius, e di se ndryshimi është në ajër.
I pyetur për ndikimin e mundshëm të zgjedhjeve amerikane në Evropë javën e kaluar, ai tha se ishte një çështje nëse Amerika bën “shumë më pak, apo pak më pak”.
Ai nuk përmendi emra, por është Donald Trump ai që ka të ngjarë të bëjë shumë më pak.
USS Harry S Truman mban me krenari emrin e presidentit që ndihmoi në themelimin e NATO-s 75 vjet më parë.
Por një mandat i dytë i Trump mund të shkundë edhe një herë aleancën në thelbin e saj.
Doktrina Truman për dhënien e mbështetjes ushtarake, ekonomike dhe politike për kombet demokratike nën kërcënim është shumë e ndryshme nga politika e Trump për Amerikën e Parë.
Kohët e fundit ai tha se Rusia mund të “bëjë çfarëdo dreqin të dojë” për aleatët që nuk shpenzojnë mjaftueshëm për mbrojtjen.
Çdo tërheqje e SHBA nga Evropa do të linte një vrimë të madhe.
USS Harry S Truman është prova e asaj që Amerika sjell në madhësi dhe numër – me 5000 ekuipazh dhe më shumë se 60 avionë.
Transportuesi i Marinës Mbretërore, HMS Prince of Wales, duke lundruar aty pranë, dha një kujtesë të mbrojtjeve më modeste të Evropës.
Transportuesi britanik po lundronte me një krah ajror prej disa helikopterësh dhe tetë avionësh F-35 – një pasqyrim i zbehtë i fuqisë ushtarake të SHBA-së.
Në përgjithësi, SHBA ka më shumë se 100,000 personel ushtarak të dislokuar në Evropë.
Herën e fundit që ishte president, Trump kërcënoi se do të tërhiqte disa prej atyre forcave. Nëse zgjidhet ai mund të bëjë të njëjtën gjë përsëri.
Shumë republikanë besojnë se Evropa duhet të kujdeset për veten. Kjo është sigurisht pikëpamja e Elbridge Colby, një zyrtar i lartë i Pentagonit në administratën e fundit Trump.
Ai thotë se SHBA-ja duhet të “frenojë” forcat e saj nga Evropa për t’u fokusuar në kërcënimin e paraqitur nga Kina.
Zgjedhjet do të kenë gjithashtu një ndikim në ndihmën ushtarake të SHBA-së për Ukrainën – Amerika është deri tani mbështetësi i saj më i madh ushtarak.
Por një zyrtar i lartë i NATO-s, i cili nuk donte të emërohej, i tha së fundmi BBC-së “pavarësisht se kush do të fitojë pjesën e kontributit të Amerikës në Ukrainë, ndoshta do të ulet në terma relativë”.
Evropa, tha ai, nuk mund të presë që SHBA të vazhdojë të japë një kontribut “të jashtëzakonshëm”.
Realiteti është se fokusi ushtarak i Amerikës tashmë është zhvendosur në lindje në rajonin Indo-Paqësor dhe ngritjen e Kinës.
Pentagoni e identifikon Kinën si sfidën e saj më të madhe të sigurisë. Kina tani ka një marinë më të madhe se SHBA. Është duke ndërtuar një flotë me madhësinë e gjithë Marinës Mbretërore çdo dy vjet.
Detarët dhe pilotët në bordin e transportuesit e kuptojnë se ka edhe një strumbullar në lindje.
Cdr Bernie Lutz ka kaluar pjesën më të madhe të karrierës së tij detare duke fluturuar F-18 jashtë një transportuesi amerikan në Paqësor dhe Lindjen e Mesme.
Ai e kupton pse ata tani po lundrojnë në ujërat evropiane. “Ka shumë gjëra që po ndodhin,” thotë ai.
Por ai shton, “Unë mendoj se teatri i Paqësorit është qëllimi më i madh dhe gjithëpërfshirës afatgjatë”.
Ashtu si pjesa tjetër e ekuipazhit prej 5,000 trupash të transportuesit, atij ende nuk i është thënë se ku do të lundrojnë më pas – por është raportuar gjerësisht se USS Harry S Truman së shpejti do të jetë në rrugën e saj për në Lindjen e Mesme.
Ai rajon, gjithashtu, do të mbetet një sfidë për presidentin e kujtdo që të jetë i ardhshëm.
Kapiteni Dave Snowden thotë se është i lumtur të mbajë flamurin e de-përshkallëzimit ose parandalimit apo edhe të lundrojë në rrugën e dëmtimit – kudo që të dërgohet transportuesi.
Por mungesa e debatit serioz për politikën e jashtme në zgjedhje reflekton një hezitim për t’u përfshirë drejtpërdrejt në më shumë luftëra.
Amerika do të mbetet ende fuqia ushtarake më e shquar në botë.
Pyetja është se si do ta përdorë presidenti i ardhshëm./BBC/
