Të përballur me një objektiv të ri të frikshëm shpenzimesh të NATO-s, politikanët italianë po propozojnë që një urë prej 13.5 miliardë eurosh për në Sicili, e diskutuar prej kohësh, duhet të përkufizohet si shpenzim ushtarak.
Italia është një nga vendet me shpenzimet më të ulëta ushtarake të NATO-s – duke synuar vetëm 1.49% të GDP-së për ushtrinë.
Kjo e bën objektivin e ri prej 5% deri në vitin 2035 të duket i paarritshëm.
Dhe këtu ura mund të ndihmojë.
Bëhet e ditur se qeveria e Giorgia Melonit është e prirur të përparojë me skemën për të kaluar Ngushticën e Mesinës me atë që do të jetë ura më e gjatë e varur në botë – një projekt që ka qenë ëndrra e romakëve, diktatorit Benito Mussolini dhe ish-kryeministrit Silvio Berlusconi.
Ideja mund të jetë politikisht e dobishme për Melonin, ndërsa ajo përpiqet të bindë një publik të kujdesshëm ndaj luftës për nevojën për shpenzime të mëdha mbrojtëse në një kohë kur Italia tashmë po i afrohet masave shtrënguese.
Ekzistojnë disa baza të qarta mbi të cilat Italia mund të jetë në gjendje të ndërtojë një argument për urën, raporton Politico.
Nga objektivi prej 5% të GDP-së i NATO-s, vetëm 3.5% duhet të jenë shpenzime thelbësore të mbrojtjes, ndërsa 1.5% mund të drejtohet drejt një rezistence më të gjerë strategjike, siç është infrastruktura.
Një zyrtar italian i Thesarit sugjeroi gjithashtu se etiketimi i urës si një projekt ushtarak do të ndihmonte qeverinë të kapërcente disa nga barrierat ekonomike dhe teknike që e kanë ndaluar ndërtimin e saj në të kaluarën.
Përveç përdorimit të saj civil, “ura mbi Ngushticën e Mesinës ka gjithashtu rëndësi strategjike për sigurinë kombëtare dhe ndërkombëtare, aq sa do të luajë një rol kyç në mbrojtje dhe siguri, duke lehtësuar lëvizjen e forcave të armatosura italiane dhe aleatëve të NATO-s”.
Italia kërkoi gjithashtu që projekti të përfshihej në planin e financimit të BE-së për lëvizshmërinë e personelit ushtarak, materialeve dhe aseteve, pasi “do të përshtatej në mënyrë të përkryer në këtë strategji, duke siguruar infrastrukturë kyçe për transferimin e forcave të NATO-s nga Evropa Veriore në Mesdhe”, sipas raportit të qeverisë.
Ura “përfaqëson një avantazh për lëvizshmërinë ushtarake, duke mundësuar transportin e shpejtë të automjeteve të rënda, trupave dhe burimeve si me rrugë ashtu edhe me hekurudhë”, shton raporti.
Zyrtarisht, Ngushtica e Mesinës shtrihet jashtë korridorit të vetëm të Italisë për mobilitet ushtarak të përcaktuar nga NATO – i cili fillon në portet në rajonin e Puglias, kalon Adriatikun në Shqipëri dhe vazhdon në Maqedoninë e Veriut dhe Bullgari.
Është gjithashtu e paqartë nëse ngushtica bën pjesë në rrjetin e mobilitetit ushtarak të BE-së, korridoret e të cilit, sipas njerëzve të njohur me diskutimet, pritet të përputhen me rrugët e NATO-s. /Telegrafi/
