Pse termi “Luftë e Ftohtë” për SHBA-Kinë është kaq i rrezikshëm?

Që Shtetet e Bashkuara po përballen me një Luftë të re të Ftohtë me Kinën, është një çështje që i përgjigjet pyetjes “kur” dhe jo “nëse”.

Për shumë politikanë dhe ekspertë amerikanë, ky inkuadrim është ndjellës.

Kujtesa kolektive e SHBA-ve për Luftën e Ftohtë anon nga ana triumfale.

Shumë amerikanë kujtojnë presidentin e atëhershëm, Ronald Reagan, në Portën e Brandenburgut, duke e nxitur homologun e tij sovjetik, Mikhail Gorbaçov, që të “shembi këtë mur!”

Dhe Muri i Berlinit ra, u shkatërrua nga ata për të cilët ishte ndërtuar.

Menjëherë pas kësaj, perdja e hekurt u shemb.

Gradualisht, dhe më pas papritur, Bashkimi Sovjetik u shpërbë, me një president sfidues rus, Boris Jelcin, në krye të një tanku dhe të gjithë ata çekan e drapër të hedhur në rrugët e Moskës.

Kundërshtari i Amerikës u mposht.

Regjimi sovjetik u mposht jo me forcën e armëve, por brenda kufijve të konkurrencës ideologjike.

Liria e kishte mposhtur tiraninë.

Siç ishte me sovjetikët, kështu do të jetë edhe me Kinën.

Sidoqoftë, një kujtim i tillë është i rrezikshëm.

Së pari, supozon sigurinë e fitores.

Nuk është çudi, ndoshta, pasi Shtetet e Bashkuara janë aktualisht të pamposhtura në konkurrencën e Luftës së Ftohtë.

Por nëse kthehemi pas, duke filluar nga kriza e raketave Kubane te ushtrimi Able Archer 83 – mund të ketë sjellë një barazim katastrofik.

Nuk ka asnjë garanci se një fat i tillë do të mbajë në një tjetër përballje të gjatë bërthamore.

(Sigurisht, një fakt i tillë nuk u buzëqeshi atyre amerikanëve që u rekrutuan – dhe që vdiqën ose u plagosën – gjatë konflikteve origjinale të Luftës së Ftohtë në Kore dhe Vietnam.)

Së dyti, por në mënyrë të ngjashme, inkuadrimi triumfalist nuk përjashton dekada të stërvitjeve me bomba dhe sirena të sulmit ajror.

Imagjinoni ndikimin që do të kishte ky kërcënim i vazhdueshëm në psikikën tashmë të brishtë kombëtare të Shteteve të Bashkuara.

Një përplasje e tillë me Kinën mund të zgjasë për disa dekada.

Edhe nëse Shtetet e Bashkuara do të dilnin fituese – ose thjesht do t’i mbijetonin një përballjeje të gjatë – do të ishte traumatike.

Ku do të qëndronin Shtetet e Bashkuara si shtet?

Së treti, një fokus në aktin përfundimtar të Luftës së Parë të Ftohtë përgënjeshtron faktin se mposhtja e së keqes totalitare i shkaktoi kosto të mëdha lirisë në vend.

Kthemi sërish pas.

Frika arriti kulmin kur FBI-ja hetonte ushtrinë amerikane, zyrtarët qeveritarë, figurat publike dhe qytetarët e zakonshëm privatë të dyshuar për simpatitë komuniste.

Dokumentet e deklasifikuara në vitin 2007 zbuluan se drejtori i FBI-së J. Edgar Hoover planifikonte të pezullonte dhe të burgoste rreth 12 mijë subversivë të dyshuar amerikanë.

Kjo ndodhi në vitin 1950, në të njëjtin vit që ai shkoi në faqet e Gazetës së Shoqatës Mjekësore Amerikane për të paralajmëruar “mikrobet komuniste” që infektonin trupin e politikës.

Hoover i kërkoi audiencës së tij të studentëve, kolegëve dhe mjekëve të mjekësisë që të raportonin çdo dëshmi të infektimit në FBI.

Tani imagjinoni armët e histerisë të vendosura përpara një McCarthy ose Hoover të shekullit të XXI-të.

Kini parasysh se kohët e fundit, kundër këtij sfondi të ri të Luftës së Ftohtë, një anëtare e Kongresit vuri publikisht në dyshim besnikërinë e një prej kolegëve të tij përfaqësues, pjesërisht bazuar në trashëgiminë e saj kinezo-amerikane.

Fakti që retorika kundër Kinës mund të ngjall dyshime dhe diskriminim ndaj aziatiko-amerikanëve nuk duhet të jetë befasi.

Përcaktimi i kostove totale që lidhen me arritjen e marrëdhënieve tregtare me Kinën do të kërkonte një modelim të përpunuar.

Nuk do të thotë se Kina nuk paraqet kërcënim për interesat e SHBA-ve, stabilitetin rajonal dhe sovranitetin e fqinjëve të saj.

Aktivitetet malinje të Pekinit janë legjionale.

Megjithatë, blindimi i Tajvanit ose disiplinimi i politikave të këqija ekonomike kineze nuk kërkon një qëndrim të Luftës së Ftohtë në shtëpi.

Në këtë rast, interesat e SHBA-ve shërbehen më së miri duke ruajtur vlerat që amerikanët ushqejnë dhe duke i vendosur Shtetet e Bashkuara si një model aspirativ për vendet e tjera për t’u imituar. /Albanianpost.com / Foreign Policy

Read Previous

Zuckerberg sfidon Musk-un dhe prezanton Twitter-in e ri

Read Next

Real Madridi akuzohet për trukim ndeshjesh në kohën e ish-presidentit Lorenzo Sanz