Midis mbipopullimit dhe kostove të pamundshme të larta paraprake, njerëzit e zhvendosur nga një luftë e përshpejtuar po e kanë të vështirë të sigurojnë shtëpi të përkohshme.
Në një shtëpi që mezi mund të strehojë një familje, Ahmad Mansour ndan hapësirën me pesë familje të tjera në zonën libaneze të Khaldeh.
Ashtu si shumë njerëz që kanë ikur nga bombardimet e pamëshirshme izraelite në Liban, ai nuk është kursyer nga lakmia e pronarëve, të cilët po shfrytëzojnë vuajtjet e njerëzve pa zgjidhje tjetër veçse të ikin nga konflikti.
Kjo nuk është hera e parë që 80-vjeçari zhvendoset, tha ai për Euronews. Ai u largua nga qyteti i tij kufitar Aytaroun, i cili është përballur me bombardime intensive izraelite që nga fillimi i armiqësive midis Hezbollahut dhe Izraelit, duke u zhvendosur në qytetin Kharayeb.
“Unë dhe familja ime kaluam 14 orë në rrugë derisa arritëm në Bejrut,” tha ai. “Ne e pamë vdekjen me sytë tanë dhe na u desh të qëndronim me të afërmit tanë për t’u strehuar nga bombardimet izraelite, edhe pse pesë familje të tjera ishin strehuar atje.
Si një i moshuar që kishte nevojë për kujdes të veçantë, Mansour kishte shpresuar të shmangte përfundimin në një shtëpi të mbushur me njerëz të tejmbushur me njerëz të zhvendosur. Megjithatë, çdo pronar i pronës me të cilin kontaktoi kërkonte qira të tepruara dhe impononte kushte të ashpra, në disa raste duke i kërkuar të paguante qiranë për disa muaj apo edhe të mbulonte një vit të plotë përpara.
Lloji i shfrytëzimit me të cilin përballet Mansour është vizituar në shumë familje.
Falë sulmeve të intensifikuara izraelite në fshatrat e Libanit jugor dhe lindor, ditët e fundit ka pasur një rritje të zhvendosjes: sipas koordinatorit të reagimit emergjent të Libanit, Ministrit të Mjedisit Nasser Yassin, numri i njerëzve të shtyrë për t’u larguar ka tejkaluar 150,000.
Kjo situatë vlen edhe për banorët e periferive të Bejrutit jugor, disa prej të cilëve thjesht nuk mund të përballojnë të largohen pa u bërë të pastrehë.
Maha Farhat, 30 vjeç, tha për Euronews se ajo dhe familja e saj u përpoqën të largoheshin nga shtëpia e tyre, e cila ndodhej pranë ndërtesës në shënjestër në vrasjen izraelite të liderit të Hezbollahut, Fouad Shukr, por ata nuk mund të përballonin strehim alternativ për shkak të çmimeve “të çmendura” të qirave. .
“Të ardhurat që marr nga puna ime mezi na ndihmojnë të blejmë ushqim dhe pije, kështu që u detyruam të qëndronim në periferi jugore pavarësisht rrezikut të madh për jetën tonë”, tha ajo.
Familja është detyruar të qëndrojë me të afërmit e tyre në qytetin Bchamoun, ku 15 persona tani jetojnë në një shtëpi që përbëhet nga vetëm katër dhoma.
E kapur në mes
Kreu i Shoqatës Libaneze të Agjentëve të Pasurive të Paluajtshme, Walid Moussa, tha për Euronews se ndërsa shfrytëzimi i njerëzve që ikin nga konflikti për përfitime personale financiare mund të duket përtej zbehjes, ligji libanez u lejon pronarëve të pronave të vendosin çmimet që ata i konsiderojnë të përshtatshme.
Sipas Moussa-s, shfrytëzimi që rezulton po zhvillohet në mënyra të shumta. Disa pronarë thjesht po refuzojnë të japin me qira shtëpitë e tyre për shkak të shqetësimeve të tyre se qiramarrësit e rinj nuk do të jenë në gjendje të marrin qira nëse lufta zvarritet. Disa gjithashtu kanë frikë se ata që ikin nga shtëpitë e tyre dhe kërkojnë të marrin me qira mund të jenë objektiva ushtarake izraelite.
Skenarët e tjerë përfshijnë kërkesa për paradhënie ose çmime mujore jashtëzakonisht të larta të qirasë, të cilat Moussa i përshkruan si “shfrytëzim të palogjikshëm”. Ai beson se duhet të ketë një ligj për situata të jashtëzakonshme si luftërat, për të parandaluar qiradhënësit që të marrin qira.
Rritja e çmimeve të banesave vlen edhe për gjëra të tjera thelbësore që kanë parë kërkesë në rritje për shkak të fluksit të njerëzve të zhvendosur, si shtretërit dhe jastëkët, pasi tregtarët kanë shfrytëzuar rrethanat e tmerrshme të Libanit për të rritur çmimet.
Të gjitha këto arsye kanë bërë që të zhvendosurit të kërkojnë strehim në strehimore të mbipopulluara në vend që të marrin shtëpi me qira, thotë Yassin, me numrin e personave të zhvendosur në strehimore që arrin në rreth 53,000.
Megjithatë, janë duke u zhvilluar iniciativa të shumta humanitare. Shkollat, universitetet, kishat dhe xhamitë kanë hapur dyert e tyre për njerëzit e zhvendosur, duke shfaqur solidaritetin kombëtar dhe humanitar që kapërcen ndarjet sektare dhe politike.
Shumë libanezë kanë nxituar të mbledhin donacione dhe t’i shpërndajnë ato në strehimore të ndryshme, duke përfshirë qumështin e bebeve, pelenat, ilaçet, ushqimin, veshjet, mjetet higjienike dhe produktet sanitare të grave.
Ndërkohë, lufta vazhdon. Që nga e hëna, kur Izraeli njoftoi fillimin e një operacioni të quajtur “Shpatat e Veriut” në Liban, sulmet ajrore intensive kanë rezultuar në vdekjen e më shumë se 600 njerëzve dhe plagosjen e më shumë se 1600 të tjerëve – duke përfshirë gra, fëmijë dhe mjekë ndihmës./euronews/
