Presidentja e Komisionit Evropian, Ursula von der Leyen, ka kaluar një vit duke u ballafaquar me kryeministren italiane të krahut të djathtë, Giorgia Meloni, si një partnere të mundshme në skenën evropiane.
Por javën e fundit, kjo gjë iu kthye kundër.
Në prag të zgjedhjeve evropiane, partnerët e koalicionit të qendrës së majtë të von der Leyen në Bruksel po kërcënojnë ta bllokojnë atë nga një mandat i dytë për të drejtuar ekzekutivin e BE-së nëse ajo bashkëpunon me Melonin.
“Në përpjekjen për të krijuar një urë me të djathtën e vijës së ashpër, von der Leyen e ekspozoi veten ndaj kritikave nga qendra e majtë”, tha Leo Goretti i Institutit të Marrëdhënieve Ndërkombëtare në Romë.
“Kjo i dha asaj një profil politik, i cili mund të mos jetë tërheqës për aleatët e saj. Siç themi ne në Romë, ai që hyn në konklavë si papë, del si kardinal”.
Shefja e Komisionit Evropian ka kaluar shumë kohë në Itali.
Von der Leyen dhe Meloni kanë vëzhguar një pikë hyrjeje për emigrantët në Itali – dhe blloku u ofroi ngushëllime komuniteteve të përmbytura dhe u bashkua kur Meloni diskutoi strategjinë e saj të zgjeruar politike në kontinentin afrikan në Romë.
Për von der Leyen, pasojat janë veçanërisht të larta.
“Ka të bëjë me mbijetesën, ndërsa për Melonin nuk është jetike. Ajo do të jetë ende kryeministre më pas”, tha Goretti.
Një lidhje e pamundur
Nga jashtë, ishte një miqësi e pamundur.
Von der Leyen, një ish-ministre gjermane e Mbrojtjes, ka përqafuar rolin e saj si shefe ekzekutive e BE-së që nga viti 2019 si një bastion i konservatorizmit të zakonshëm, duke mbrojtur vizionin e saj (dhe një marrëveshje) për një kontinent neutral ndaj klimës.
Që kur u bë kryeministre në vitin 2022, Meloni ka udhëhequr një qeveri italiane të krahut të djathtë, ka shtyrë imponimin mbi transmetuesin shtetëror dhe ka mbrojtur një goditje ndaj migracionit.
Politikisht toksike
Von der Leyen nuk e ka përjashtuar mundësinë e punës me ECR-në, e cila përfshin partinë e Melonit, pas zgjedhjeve.
Anëtarët e ECR-së në Parlamentin Evropian janë përgjithësisht shumë euroskeptikë, duke qëndruar më në të djathtë se centristët e von der Leyen.
Socialistët dhe liberalët, të cilët janë pjesë e koalicionit aktual të von der Leyen në Bruksel, po sulmojnë gjithnjë e më shumë von der Leyen për këtë bashkëpunim të mundshëm, ndërsa ajo dëshiron një mandat të dytë në krye.
Aq shumë saqë ata kanë kërcënuar se nuk do ta mbështesin në një mandat të dytë nëse ajo zgjedh të bashkëpunojë me Melonin ose ECR.
Von der Leyen gjithashtu e bëri veten të pambrojtur ndaj kritikave nga partia e saj.
Kur von der Leyen vizitoi Romën për një ndalesë fushate në fillim të këtij muaji, edhe ministri i Jashtëm i Italisë Antonio Tajani, i cili është nënkryetar i EPP-së së saj, shmangu paraqitjet publike me të.
Brenda radhëve të kristiandemokratëve të Italisë pati diskutime të ashpra rreth distancimit nga von der Leyen.
Nga ana tjetër, Meloni po përpiqet ta mbajë bazën e saj të lumtur pa sulmuar von der Leyen.
Gjatë një ngjarjeje të organizuar nga partia e ekstremit të djathtë të Spanjës Vox në fillim të këtij muaji, Meloni tha se “rezultati i zgjedhjeve evropiane mund të shënojë fundin e shumicës së panatyrshme dhe kundërproduktive”.
Ajo nuk e citoi drejtpërdrejt von der Leyen, megjithëse referenca ishte shumë për koalicionin e shefes së Komisionit në Bruksel.
Në fund të fundit, Meloni ka nevojë për fuqitë e Brukselit.
Italia ka borxhin e dytë publik më të lartë në Evropë pas Greqisë dhe deficiti i saj vjetor tejkalon kufirin e BE-së.
Kjo e vendos Romën për një përplasje me Komisionin Evropian, pasi grupi i ri i rregullave fiskale të BE-së do ta detyrojë Brukselin të ndëshkojë vendet me deficite të mëdha.
Sipas Fondit Monetar Ndërkombëtar, borxhi publik i Italisë do të arrijë rreth 140 për qind të PBB-së në vitin 2024 dhe pritet të vazhdojë të rritet.
Gjatë këtij mandati, Roma ka përfituar edhe nga një marrëdhënie e mirë me Brukselin.
Gjatë fushatës së nxehtë elektorale italiane të BE-së, lideri i ekstremit të djathtë të Italisë dhe partneri i koalicionit të Melonit, Matteo Salvini, e ka sulmuar Melonin për lidhjet e saj të ngushta me von der Leyen.
Megjithatë, kryeministrja italiane po i mban qëllimisht të hapura opsionet e saj, duke përfshirë bashkëpunimin e mundshëm me udhëheqësen më të shquar të ekstremit të djathtë në Evropë, Le Pen.
Loja mbaroi?
Duke treguar letrat e tyre kaq herët në fushatë, von der Leyen dhe Meloni rrezikojnë të marrin më shumë goditje sesa përfitime nga marrëdhënia.
Kryeqytetet e tjera evropiane, të mëdha dhe të vogla, po e shikojnë dyshen me një habi, duke pyetur: A do ta zhvendosë djathtas politikën e BE-së, Meloni?
BE-ja, dhe veçanërisht enigma e saj e punëve kryesore pas zgjedhjeve evropiane, historikisht është udhëhequr nga motori fantastik franko-gjerman.
Por ky motor ka qenë i ndryshkur vitet e fundit dhe marrëdhënia e vështirë personale midis presidentit francez, Emmanuel Macron, dhe kancelarit gjerman, Olaf Scholz, nuk ndihmon.
Ajo lë një boshllëk pushteti që Meloni ndonjëherë, për shembull, në drejtim të ndryshimit të politikës së migracionit të BE-së më shumë djathtas, e ka mbushur me sukses.
Por kjo nuk e bën Melonin mbretëruesin përfundimtar evropian, thanë katër diplomatë dhe zyrtarë evropianë.
Së pari, EPP është vendosur të mbetet forca më e madhe politike në Parlamentin Evropian.
Së dyti, pushtimi i plotë i Rusisë ka kthyer tabelat mbi peshën politike të Evropës Lindore.
Vendet lindore të Evropës po vënë gjithnjë e më shumë këmbën për të marrë më shumë ndikim politik në Bruksel, si në mbështetje të Ukrainës ashtu edhe në portofolet e ardhshme të punës.
Zyrtarët vunë në dukje, për shembull, ringjalljen e të ashtuquajturit Trekëndëshi i Vajmarit i përbërë nga Parisi, Berlini dhe Varshava që nga kthimi i Donald Tusk i PPE-së në tryezën e Këshillit Evropian./Albaninapost.com
