“Është një praktikë çnjerëzore. Duke ditur se jo shumë larg këtij ishulli, në një anije ushtarake është bërë një përzgjedhje, sikur të kishte qenie njerëzore të klasit të parë dhe të dytë, me rrezikun e ndarjes së familjeve ose ekspozimit të të miturve ndaj rreziqeve të reja, të bën të dridhet”.
Zëdhënësja italiane e Sea Watch, Giorgia Linardi, flet nga Lampedusa dhe nuk i përbuz fjalët e saj: “Jemi përballë një tjetër përpjekje brutale për të militarizuar kufijtë me një humbje të kotë parash dhe burimesh në kurriz të njerëzve”.
Pas vendimit të fundit të BE-së, a do të prisnit një hap prapa?
“Do të ishte e nevojshme, por për disa kohë qeveria e Giorgia Melonit ka injoruar recetat e magjistratëve italianë dhe gjykatave evropiane. Në të vërtetë, ne e kemi parë atë të kërcënojë dhe frikësojë gjyqtarët që thjesht zbatonin ligjin”.
Cili është qëllimi i vërtetë?
“Ligji Cutro ishte një dështim, më shumë se një gjykatë me dënime të ndryshme dënoi praktikën e paraburgimit. Për të kapërcyer pengesën, qeveria po teston menaxhimin e emigracionit larg territorit kombëtar”.
Në teori ato mbeten nën juridiksionin italian.
“Qeveria sigurisht që nuk do t’i ndërtojë dy qendrat në Shqipëri për shkak të problemeve hapësinore. Është e qartë se objektivi është vjedhja e garancive dhe shmangia e përgjegjësive, si dhe mbyllja e syve ndaj shoqërisë civile dhe avokatëve që po bëjnë zhurmë edhe në Itali për CPR-në, kampet tona të përqendrimit në shtëpi”.
Mali lind miun e vogël, janë vetëm gjashtëmbëdhjetë.
“Dhe nuk duhet të ketë. Takova shumë egjiptianë dhe bangladeshas në qendrat e paraburgimit libian kur isha në një mision me MSF: viktima të zhvatjes së dhunshme, trajtimit çnjerëzor, të skllavëruar dhe me shenja torture. Mbi çfarë baze mund të vërtetohet në një anije në det të hapur që ata nuk janë të cenueshëm, sepse një qeveri evropiane ka vërtetuar se vendet e tyre të origjinës janë të sigurta?”. /Albanianpost.com
